Dit wil ik je meegeven als de feestdagen soms ingewikkeld voor je zijn:

De feestdagen zijn behalve leuk, druk, gezellig ook wel eens confronterend, verdrietig, of overweldigend. Als ik kijk naar mijn eigen geschiedenis zijn er veel momenten geweest dat “feest” van binnen echt niet feestelijk voelde. Ik wist nooit zo goed waar het in zat. Kende alleen dat gevoel van onbehagen omdat het er bij anderen zo mooi uitzag. En dat mooie kende ik niet. Iedereen kent ook de mensen die de feestdagen hebben afgezworen. Misschien ben jij dat wel. Je wilt het zoveel mogelijk laten lijken op de normale dagen. Niks speciaals, geen opsmuk. Er zijn veel redenen dat feestdagen zoals kerst, oud en nieuw of een verjaardag ingewikkeld kunnen zijn. En omdat er vaak gezegd wordt dat je je feesten moet vieren, omdat er vaak mooie plaatjes zijn van feesten van anderen kan je je nog meer in de war en gefrustreerd voelen. En zeker, feesten zijn er om gevierd te worden! Maar als het bij jou van binnen niet klopt met wat er gevierd wordt is het niet zo feestelijk. De een stopt dan maar met vieren. Veel mensen gaan met oud en nieuw zo vroeg mogelijk hun bed in om deze avond over te slaan. Er is niks te vieren en ook het nieuwe jaar is een opgave. Niets om naar uit te kijken, dit jaar was al moeilijk genoeg. Een ander probeert alles rondom de feestdagen te controleren. Alles moet perfect, het plaatje moet mooi zijn. Van binnen ziet het er misschien niet zo prachtig uit maar dat wordt gecompenseerd met fantastische decoratie en de lekkerste hapjes. Dit zijn natuurlijk uitersten, er zit nog van alles tussenin. Hoe het bij jou ook is, er is moed voor nodig om onder ogen te zien wat er onder de oppervlakte ligt. Het gaat niet om het feest en hoe je dit wel of niet viert. Het gaat over de emoties die er komen kijken bij het samenzijn, ergens aan moeten voldoen, gemis dat je voelt. Mijn gemis is dat ik niet de feestdagen kan vieren met mijn volledige gezin waarin ik ben opgegroeid. Ik ken het gevoel niet van een ontspannen feest met ouders, of familie in bredere zin. En eerlijk? Ik kon het lange tijd niet aanhoren of zien als mensen vol enthousiasme spraken over hun geweldige tijd met familie. Het deed gewoon zeer. Nu ik dat kan erkennen en mijn verdriet hierover serieus neem kan ik genieten van wat er wel is. De mooie band met mijn zussen en broer, de liefde in mijn eigen gezin en kostbare vriendschappen. Toch zit er nog vaak een onbestemd gevoel rond deze dagen. Een bepaalde onrust, een laag van emoties. Het is soms pijnlijk om deze emoties onder ogen te komen. Ik stop het liever weg of compenseer deze gevoelens met andere dingen.

Misschien herken je dit. Wanneer je je met de feestdagen alleen voelt omdat je een partner mist. Wanneer je een ouder of je kind moet missen of een ander dierbaar persoon in je leven. Wanneer je het gevoel hebt anders te zijn en niet te passen in het plaatje. Wanneer je moet leven met een nare gebeurtenis of herinnering.

Als jij je in de steek gelaten voelt. Er is geen persoon op deze aarde die zonder verdriet of pijn door het leven gaat. De enige manier om hiermee te kunnen leven (en vieren!) is door te erkennen dat deze pijn er is. Ik weet dat er veel mensen zijn die feesten om te leven met de pijn. Of die juist niet "vieren" vanwege de moeite die er in hun leven is. Maar wat als het beide kan? Dat je kunt erkennen dat je verdriet hebt over situaties of momenten in je leven. En met die erkenning van je eigen emoties, toch kunt vieren wat er te vieren is? De geboorte van Jezus, een nieuw kalenderjaar, een nieuw levensjaar! Hoe jij je ook voelt deze dagen, ik wil je dit graag meegeven. Wees licht (mild) voor jezelf en wees een licht voor de ander. Geef erkenning aan je eigen emoties en heb begrip en compassie voor de emoties van een ander. Daar begint het.

Als het je lukt om emoties te erkennen en ruimte te geven. Dan kan je vieren, dankbaar zijn en genieten met alles wat er is.

Alles wat mooi en minder mooi is.

Alles wat bij jou hoort op dit moment.

Ik wens je gezegende kerstdagen en alle goeds voor 2025!

Liefs, Carline