.png)
Op verschillende momenten in mijn leven heb ik geworsteld met onrecht. Ik ervaarde onrecht door hoe mensen met mij omgingen of iets etaleerden waarvan ik voelde dat het geen recht deed aan mij of waar ik voor stond. En dat gevoel ging heel diep. Ik vond het lange tijd moeilijk om mij uit te spreken over specifieke situaties , omdat ik mensen niet wilde schaden. Zij waren zich er niet van bewust welk effect hun acties op mij hadden, of ze konden niet anders dan op deze manier handelen. Het is ook nooit mijn doel geweest om met een vinger te wijzen, hoe verleidelijk dat soms in je woede ook kan zijn. Het is wel mijn doel om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Om jou aan te moedigen om je uit te spreken over het onrecht dat je ervaart of ervaren hebt in je leven. Tegen iemand die je vertrouwt. Iemand die eerlijk tegen je kan zijn. Want het kan heel lastig zijn om je boosheid te benoemen, ook -of juist! - als je christen bent. Je hebt geleerd om de andere wang toe te keren, om de zon niet onder te laten gaan terwijl je nog boos bent, om niet te zondigen in je boosheid. Dit zijn belangrijke waarden. En tegelijk mogen deze waarden toegepast worden op een helpende manier. Een manier die recht doet. Want de keren dat ik onrecht diep van binnen voelde, was dit gevoel terecht. Het ging niet om een kleine ruzie maar om fundamentele dingen.
De boosheid of geraaktheid die je ervaart in een situatie is echter niet altijd alleen van dat moment. Er ligt een laagje onder waar we ons niet altijd bewust van zijn. Het is soms alsof de persoon die jou onrecht aandoet in het heden, de gedaante aanneemt van de persoon die jou in het verleden onrecht heeft aangedaan. Als je nog niet op een goede manier hebt kunnen verwerken wat er eerder speelde laait het gevoel dat je toen had op in een situatie die erop lijkt.
Het is kwetsbaar om hierover te schrijven en tegelijk vind ik het zo belangrijk om te delen wat ik hierin heb ontdekt. Wanneer je in het hier en nu voelt dat jou onrecht wordt aangedaan en er ook veel onverwerkte pijn is, dan is de boosheid in het hier en nu groter dan past bij de situatie. Buitenproportioneel zelfs. Daar kan je niks aan doen. Dat gebeurt niet bewust.
Er zijn veel momenten in mijn leven waar ik op terug kijk waarvan ik nu weet dat dit aan de hand was. Dat de persoon die mij iets aandeed als het ware ook de aanklacht van eerdere keren moest dragen. Dat de woede die ik voelde niet in verhouding was met de “misdaad ” van de ander.
Ik voelde me lang gevangen in mijn boosheid en het niet kunnen of durven erkennen hiervan. En juist het niet kunnen uitspreken waar ik me zo geraakt voelde, maakte dat ik gevangen raakte. Dat ik door mijn boosheid niet meer zuiver kon zijn in mijn gedachten over de ander. Geplaagd werd door hatelijke gedachten. Als je niet kunt delen waar je in geraakt wordt, kan ook niemand je helpen om te onderscheiden wat er werkelijk gebeurt vanbinnen. Ik kreeg vrijheid toen ik in een veilige setting kon vertellen waar ik mee te maken had. Toen ik bevestigd werd in mijn gevoel van onrecht en tegelijkertijd aangemoedigd werd om mijn boosheid niet te laten overheersen. Daardoor werd de lading van mijn boosheid vrij snel minder. Werd ook duidelijk welk onrecht er eigenlijk onder deze boosheid zat.
Als jij je eigen situatie herkent in wat ik beschrijf wil ik je aanmoedigen om vrijheid te zoeken door je uit te spreken. Als je niemand hebt in je omgeving waarbij je dat in alle veiligheid kunt doen of als je worstelt met de waarden die je hebt meegekregen over boosheid, neem dan gerust contact met me op. Dan kijken we samen of ik de persoon ben die je verder kan helpen.
