Mijn jongere ik

Tijdens mijn opleiding werd er regelmatig gesproken over het innerlijke kind. Ik heb wel eens eerder iets genoemd over de verschillende delen die je bij je draagt, en het "kinddeel" of "jongere deel" is er een van.

Om eerlijk te zijn snapte ik nooit zo goed hoe mijn klasgenoten het kind in hen zo makkelijk konden omarmen. Ik werd er ook wel eens kriegel van als het weer ging over "dat kind".

Dat zei vooral iets over hoe ver ik van mijn innerlijke kind af stond.

Hoe weinig compassie ik voor haar had.

Hoe ver ik bij haar vandaan wilde blijven.

Inmiddels heb ik veel geleerd als het gaat over de verschillende delen die een rol hebben.

Het heeft alles te maken met de manier waarop je reageert op situaties. Als volwassen ik kun je adequaat reageren op situaties.

Maar je herkent vast de situaties waarin je anders reageert of je anders voelt dan je zou willen.

Dan kan het zomaar zijn dat het komt doordat het jongere deel in jou, harder van zich laat horen dan je volwassen ik. Daar kan je niks aan doen, maar het heeft vaak tot gevolg dat je boos bent op jezelf dat je zo reageerde als je deed.

Waarom reageerde je niet "normaal"?!

Mijn persoonlijke ervaring, en dat van mijn coachees is dat het helpt om dit uit te werken.

In welke situaties laat de jongere ik in mij zich horen?

Op welke momenten kan ik moeilijk vanuit mijn volwassen ik reageren?

Een voorbeeld:

Als je als kind merkte dat je je beter maar stil kon houden omdat je bijvoorbeeld uitgelachen werd als je iets zei, kan dat je in het hier en nu tegenhouden om van je te laten horen.

Dus je blijft op de achtergrond, je houd je mond of je voelt je onzeker als je wel iets hebt gezegd in een vergadering of een groep.

Als volwassene kan je bedenken dat je niet meer uitgelachen word als je iets zegt in een groep. Dat het prima is om je uit te spreken, en dat je voor jezelf op kunt komen als het toch anders uitpakt.

Maar het kind in jou weet dat niet.

Dan kan het zijn dat het gevoel van vroeger je toch overvalt, ookal weet je in het hier en nu dat het anders zit.

Ik heb inmiddels geleerd om alert te zijn op mijn jongere ik. Ik weet wat ze nodig heeft, en kan er (meestal) bij stilstaan. En dat helpt!

Een tijdje geleden wilde ik iets gaan doen wat het jongere deel in mij doodeng vond. Het had te maken met zichtbaar zijn, wat voor mij als kind niet altijd goed uitpakte. Mezelf laten horen had vaak negatieve gevolgen.

Aan alles merkte ik dat het niet goed lukte. Ik voelde me rot, onrustig, niet blij.

En ik, volwassen-ik, ging gewoon door en negeerde het gevoel van binnen. Toen ik het er met mijn leertherapeut over had legde ik het zo uit:

Het lijkt wel of dat kind aan mijn been hangt om me tegen te houden en dat ik met dat blok aan mijn been moet proberen te doen wat ik moet doen.

Ik was zo gericht op het doel wat ik had dat ik het kind in mij compleet negeerde. Zie je het voor je? Je komt echt niet vooruit met zo'n blok aan het been.

Maar wat zou je doen als je je in dit jongere deel verplaatst? Als je de angst kunt voelen, de terughoudendheid? Als je de onzekerheid bemerkt?

Dan sta je stil.

Je buigt je voorover en kijkt haar aan.

Je toont begrip.

"Hee, ik snap het dat je bang bent. Je hebt hier niet zulke goede ervaringen mee hé. Maar het is oké! Ik ben er ook. En ik kan dit aan. Sorry dat ik niet naar je luisterde. Ik ga het wel doen, want het is belangrijk en ik kan dit. Maar ik zal ook naar jou luisteren en aandacht hebben voor je angst".

Voel je de opluchting?

Iemand ziet jou, en dat vermindert de spanning al een heel stuk.

Het vraagt wel van je dat je met aandacht stilstaat bij je gevoel. Geloof mij, ik liep liever door met het blok aan mijn been dan aandacht te besteden aan de angst en onzekerheid van mijn jongere ik. Dat gevoel van angst en onzekerheid ken ik en ik blijf daar graag van weg.

De opluchting was echter groot toen ik er wel bij stilstond, aandacht had voor wat er van binnen gebeurde. En de onrust daarna plaats maakte voor tevredenheid. Geborgenheid. Moed.

Ik ben benieuwd wat deze uitleg bij jòu oproept.

Wil je er meer over weten?

Neem gerust contact met me op,

Misschien kan ik iets voor je betekenen.